હવે કેમ કરી લખાશે મારી કલમ વડે કંઇ?
કે શબ્દો પણ તમારા વિના નથી મળતા
હવે કેમ કરી ધડકાશે મારા હૃદય વડે અહીં?
કે શ્વાસો પણ તમારા વિના નથી મળતા
હવે કેમ કરી ચલાશે મારા ચરણો વડે અહીં?
કે રસ્તાઓ પણ તમારા વિના નથી મળતા
હવે કેમ કરી બોલાશે મારા હોઠોં વડે કંઇ?
કે શબ્દો પણ તમારા વિના નથી મળતા
હાસ્યની તો વાત દુર, એ ક્યાં મળે છે એમ?
કે આંસુઓ પણ તમારા વિના નથી મળતા
– રાજીવ
શબ્દ-સાગરના કિનારે... 
નવેમ્બર 30, 2007 પર 3:15 એ એમ (AM)
khub j sundar rachana
નવેમ્બર 30, 2007 પર 4:58 એ એમ (AM)
સરસ અભીવ્યક્તી.
નવેમ્બર 30, 2007 પર 5:11 એ એમ (AM)
હવે કેમ કરી ચલાશે મારા ચરણો વડે અહીં?
કે રસ્તાઓ પણ તમારા વિના નથી મળતા
khub j bhav shabhar…!
નવેમ્બર 30, 2007 પર 10:21 એ એમ (AM)
સુંદર.. છેલ્લો શેર ખૂબ જ ગમ્યો..
નવેમ્બર 30, 2007 પર 2:10 પી એમ(PM)
હાસ્યની તો વાત દુર, એ ક્યાં મળે છે એમ?
કે આંસુઓ પણ તમારા વિના નથી મળતા
LET GO AND ACCEPT OR STAY WITH PAIN,
LAUGH IT OFF OR KEEP SPINING LONELYNESS.
LIFE IS LIMITED WITH TIME …
TIME IS UNLIMITED.
ફેબ્રુવારી 1, 2008 પર 2:11 એ એમ (AM)
હવે કેમ કરી બોલાશે મારા હોઠોં વડે કંઇ?
કે શબ્દો પણ તમારા વિના નથી મળતા
Wah wah
ફેબ્રુવારી 1, 2008 પર 11:05 એ એમ (AM)
nice to visit yr blog